Terapia czaszkowo-krzyżowa

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest terapią mięśniowo-powięziową: powoduje rozluźnienie powięzi, znosząc nieprawidłowe napięcia w mięśniach i narządach wewnętrznych. Jest metodą bezinwazyjną, łagodną, niewymagającą skomplikowanych urządzeń. Polega na przykładaniu rąk w określonych miejscach, kontrolowaniu funkcji systemu czaszkowo-krzyżowego i stymulacji zaburzonych obszarów. Nacisk rąk terapeuty jest bardzo lekki, aby ingerencja w krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego była jak najdelikatniejsza. Dzięki temu terapeuta może wpływać na poprawę funkcji i żywotności tej części ciała, która była wcześniej zaburzona.

Znajduje swoje zastosowanie w wielu przypadkach chorobowych – także w leczeniu najmłodszych – dzieci i niemowląt. Wskazania do terapii to m.in.:

• bóle głowy i migreny, bóle stawów żuchwowo-skroniowych,
• problemy ortopedyczne, bóle kręgosłupa i pleców,
• bóle bez konkretnych przyczyn (tzw. dolegliwości psychosomatyczne),
• stan po urazach,
• stan po zapaleniu opon mózgowych,
• nadpobudliwość i nadruchliwość
• nerwice, lęki,
• zaburzenia koncentracji
• zaburzenia snu, zgrzytanie zębami w trakcie snu.

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest metodą bardzo delikatną i właściwie nie istnieją przeciwwskazania do jej stosowania. Zaleca się jednak ostrożność i wstrzymanie się od terapii w stanach ostrych (duszności, ból w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, ostre nadciśnienie, ból brzucha z objawami otrzewnowymi, kolki nerkowe i wątrobowe, padaczka, zatrucia, zaburzenia świadomości), po świeżych urazach (złamania, zwichnięcia, skręcenia stawów, krwotoki), w aktywnych fazach schorzeń psychicznych.