System Spiralnej Stabilizacji Mięśniowej jest metodą łączącą elementy tradycyjnej kinezyterapii (część aktywna) i terapii manualnej tkanek miękkich (część bierna). Jej głównym założeniem jest praca określonych grup mięśni w czasie wykonywania ćwiczeń z ekspanderami, w celu przywrócenia równowagi w aparacie mięśniowo-więzadłowym i poprawy postawy ciała. Ćwiczenia są wykonywane z niewielkim, stopniowo zwiększającym się oporem. Drugim elementem metody jest rozluźnianie mięśni lub grup mięśniowych za pomocą terapii manualnej tkanek miękkich.

Wskazania do terapii metodą spiralnej stabilizacji mięśniowej:

• bóle kręgosłupa (ostre i przewlekłe)
• bóle stawów
• wady postawy
• skolioza
• przepuklina krążka międzykręgowego („wypadnięcie dysku”)
• rwa kulszowa
• zwyrodnienia w obrębie kręgosłupa i stawów
• przeciążenia w aparacie mięśniowo-więzadłowym
• poprawa koordynacji mięśniowej
• kształtowanie sylwetki

Jak wykazały badania, przyczyna bólu kręgosłupa często leży w zaburzonym funkcjonowaniu spiralnych łańcuchów mięśniowych. Ćwiczenia w ramach tej metody stymulują aktywność łańcuchów spiralnych i w połączeniu z terapią manualną dbają o prawidłowe napięcie mięśniowe, rozciągnięcie przykurczonych i wzmocnienie osłabionych mięśni. Dzięki temu możliwa jest odpowiedni stabilizacja kręgosłupa w ruchu i w spoczynku.

Przy pomocy łańcuchów mięśniowych ciało wytwarza siłę skierowaną w górę, która zmniejsza nacisk na międzykręgowe krążki i stawy, a także umożliwia ich odżywianie, regenerację i terapię. Jednocześnie spirale mięśniowe pozwalają na optymalny ruch kręgosłupa.

System spiralnej stabilizacji mięśniowej pośrednio oddziałuje także na narządy wewnętrzne: układ oddechowy, pokarmowy, moczowy i płciowy. Odpowiednia mobilizacja i stabilizacja kręgosłupa pozytywnie wpływa na unerwienie, ukrwienie oraz wydolność narządów wewnętrznych.

Spiralna stabilizacja mięśniowa jest przeznaczona zarówno dla dzieci, młodzieży, jak i osób dorosłych, a także osób w podeszłym wieku. Korzystają z niej również wyczynowi sportowcy.